നമ്മൾ

നമ്മൾ

ജന്മാന്തര സ്നേഹ ബന്ധങ്ങളെ ക്കുറിച്ചു പാടി മടുത്തു ഇനി

ജന്മത്തിനിപ്പുറം നാം ഒന്നിച്ചുചേർന്നതിനെക്കുറിച്ചു പാടാം

ജനിമൃതികൾക്കിടയിലെവിടയോ വെച്ചു കണ്ടു നാം

ജനലിലൂടെ പ്പറന്നുവരും ഇരു തൂവൽച്ചീളുകളെന്ന പോൽ

കാറ്റിന്റെ കാണാ കുസ്രുതിയാലൊട്ടി ഒന്നായപോൽ ചേർന്നവർ

കാണാ മറയത്തിരുന്നാലും പരസ്പരം സംവദിക്കുവോർ

കഥയെഴാക്കാര്യം പറഞ്ഞുതീരാത്തവർ കാവ്യസുരഭിലസുമസദ്രുശ്യർ

കരൾകീറിപ്പകുത്തവർ കിനാവുപോലും പങ്കിട്ടെടുത്തവർ

വ്യവസ്ഥാപിതമാമീ നിയമങ്ങൾ കാറ്റിൽ പറത്തിയും ലോകത്തെ മുഴുവനായ്‌

വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഒരൊറ്റമുറിയിലായ്‌ ജീവിതം തുടങ്ങിയോർ

വാർത്തുവെച്ചോരാ നാഴിയരികൊണ്ട്‌ നാളുകൾ കഴിച്ചവർ

വാശ്ശിയാൽ തോൽക്കുവാൻ കൂട്ടാക്കാതിരുന്നവർ

പരസ്പരം ചാരിയ പലകപോൽ നില കൊണ്ടവർ

പലതുണ്ടു കൂറവുകളെങ്കിലുംക്ഷമാപൂർവ്വ്വ്വ്വ്വമൊക്കെ പൊറുത്തവർ

പലപലവഴക്കുകൾക്കിടയിലും തമ്മിലിന്നും പ്രണയിക്കുവോർ

പിന്നെ പിൻ തുടർച്ചയ്ക്കായ്‌ രണ്ടൂ പ്രതിബിംബമാർന്നു സ്നേഹിക്കുവോർ

മതി മതിയീ പരസ്പര പുകഴ്ത്തലുകൾ മടുത്തെങ്കിലോ

മനസ്സു നിറയുമീ പാരസ്പര്യസുഖാമൃതമോർക്കയാൽ

മൊഴിയേറിയെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കൂ നീ മൽ സഖെ ഇന്നും

മതിയാവുകില്ലിതു പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയാൽ നിർത്താൻ