നിൻ പ്രണയം

കാട്ടു തീ പൊലെ ചുട്ടു പൊള്ളിക്കും

നിൻ പ്രണയമേറ്റുവാങ്ങി-

എൻ സ്നേഹപ്പുതപ്പാൽ മൂടിയുറക്കാം

ഞാനെൻ പ്രിയെ നിന്നെയെന്നും.

മണൽ മാടിയൊതുക്കിയ കളിവീടായ്‌

ഞാൻ നില്ക്കെ നിൻ-

തിരക്കൈകളാൽ വാരിയൊതുക്കുക

കടൽ പൊലെന്നെ നീ പൊന്നേ.

മിന്നും ഈ മിഴിയിലും, മൊഴിയിലും

നിൻ നിനവിലും കനവിലും കണ്ണേ.

“അറിവായെന്നുമീ സ്നേഹമുണ്ടെങ്കിൽ

അടയാളങ്ങൾ വേറെ വേണമോ പറയു നീ ?”*

നെഞ്ചകം നീറി  കേഴും രാപ്പാടി നിൻ

അഞ്ചിത ഗാനത്തിലൂറും വിഷാദം

വ്രുഥാ മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കിലും എനിക്കറിയാം നിൻ പിടയുമാ  നെഞ്ചിൻ മിടിപ്പുകൾ...

വരികൾക്കിടയിൽ നീ ഒളിപ്പിക്കുമീ മൗനം

ലിപിയറ്റുപോയൊരു പുരാതന.ഭാഷപോൽ

നിഗൂഢാർത്ഥസങ്കലനമെങ്കിലും നൽകുന്നു

മേഘങ്ങൾക്കു നൽകാതയച്ച സന്ദേശകാവ്യം

അകലെ എന്നാൽ വളരെയകലെയായി

അടുത്ത് എന്നാൽ വളരെയടുത്തായീ

നീ സുഖമായിരിപ്പുണ്ടെന്ന തോന്നലെൻ

ബലമിതെന്നുർജ്ജം ഈ അഴൽവഴിയിൽ