ഇദംന:മമ

ഇദം ന  മമ  എന്നുച്ചരിച്ചുപോരവേ

അതിൽ ഈ ദേഹിയുമെന്നോതി

സമന്ദഹാസമവർ പരിത്യജിക്കുന്നതീ

 ജീർണവസ്ത്രം എന്നതറിവാൻ

മുസലം കഠാരംകുറുവടി ഖഡ്ഗം

ഇവയേന്തി മതമദംകൊള്ളുവോർ

എത്ര ജൻമം ഇനിയുമെടുക്കേണം 

പിറവി പറയാവതല്ലഹോ തെല്ലും

പറഞ്ഞാൽതിരിയാതവരോടെങ്ങിനെ

അറിയിക്കും നാം സത്യം അതിന്ന്

അന്ധന്നുകാട്ടുംകണ്ണാടിയെന്നപോലാം

മൗനം ഭജിക്കുക സ്വകർമ്മം കലിയുഗേ 

അല്ലാതുള്ളവയെല്ലാം വരുത്തുന്നു

നിൻ മാർഗ്ഗ ഭ്രംശം നിശ്ചയം 

അവനവനാത്മസുഖത്തിനാചരിക്കുന്നവ

അപരനു സുഖമായ് വരേണമെന്നോതി 

മറഞ്ഞോരാ ശ്രീഗുരു മഹാമുനിയെത്ര 

ക്രാന്തദർശ്ശി എത്ര ലളിതമാം മാർഗ്ഗം

ആരറിയുന്നു നിൻപൊരുൾ മഹാത്മൻ 

ഓർത്താലെത്ര വിചിത്രം  നിൻ മൊഴികൾ

മുത്തുകൾ പോലവ  വിളങ്ങുന്നു നിത്യം